Geplaatst op 20-04-2023
- Categorie: Algemeen
Op 20 april ontvingen wij de volgende brief van Jan Remmink:
Het badwater koelt niet af…….
Het zal ongeveer 20 jaar geleden zijn dat ik samen met enkele Amsterdamse tennisliefhebbers meedeed met het Stokeind-Open dat ergens in juli of augustus plaatsvond.
Waren wij het gewoon dat er boven de rivieren enkel toernooien werden gehouden via het knockout-systeem, in Moergestel werd er een poulesysteem gehanteerd. Wij waren het dus ook gewend om slechts na één wedstrijd gespeeld en verloren te hebben weer over te gaan tot de orde van de dag.
Echter zo niet in ‘Gèssel’…..je kon sowieso drie partijen spelen en vaak werd er ook nog eens een verliezersronde georganiseerd waardoor je je inschrijfgeld dik en dik ‘terugverdiende’. Wij ‘noorderlingen’ werden niet gehinderd door veel tennistechniek, dus dit was voor ons al een geweldige opsteker!
Daarnaast verwonderden wij ons aan de saamhorigheid en Brabantse gezelligheid op en vooral naast de baan. De prijzen van de consumpties lagen ver beneden ‘Amsterdams peil’, dat was natuurlijk lekker meegenomen, maar het mooiste was dat iedereen naast en zelfs op de baan herhaaldelijk getrakteerd werd op allerlei lekkernijen die in de keuken door vrijwilligers bereid werden.
Het bracht mij er toe een stukje te schrijven in het clubblad van Stokeind onder de kop ‘Het voelt allemaal als een warm bad’.
Het is nu vroeg in de ochtend van woensdag 12 april 2023 en de regen klettert tegen het raam in de badkamer. MTV Stokeind bestaat dit jaar 50 jaar en de hiervoor speciaal in het leven geroepen commissie heeft allerlei activiteiten georganiseerd. Vandaag is het een zogenaamde ‘husseldag’ voor alle leden van 60 jaar en ouder.
Onder een zwaarbewolkte hemel fiets ik met mijn tennistas over mijn schouder naar de club. Het is in tegenstelling tot de afgelopen jaren een koud en nat voorjaar. Na het inleveren van de tennispasjes gaan we aan de koffie met wat lekkers, de voorzitter heet een ieder welkom en rond 10 uur zijn alle 7 banen bezet. Het blijft gelukkig droog, de wedstrijden mogen telkens zo’n drie kwartier duren, op de ene baan wordt wat fanatieker gespeeld dan op een andere.
Rond 12 uur is er lunchpauze waarbij de catering weer buitengewoon goed verzorgd is. Er zijn verschillende soorten soep en er is voor iedereen een lekker broodje kroket en kaas. ’s Middags worden de wedstrijden voortgezet, tussen de partijen door wordt de inwendige mens opnieuw niet vergeten middels allerlei lekkere snacks, vers bereid uit de keuken.
Rond 16 uur is het tijd om aan de borrel te beginnen en de gespeelde wedstrijden nog eens op vochtige wijze te ‘analyseren’.
De voorzitter bedankt alle vrijwilligers die deze dag mogelijk hebben gemaakt en zet Jack en Berga extra in het zonnetje in verband met hun 50-jarig huwelijksjubileum.
Wanneer ik zaterdagmorgen 15 april de gordijnen opentrek word ik verblijd door een heerlijk zonnetje. Vandaag is het Davis Cup-dag, alle leden kunnen meedoen en zich met een landenteam inschrijven. Verzocht wordt je team op één of andere manier uit te dossen overeenkomstig het land dat je vertegenwoordigt. Wij zijn Ierland en nemen genoegen met een sticker op de achterkant van het witte shirt, er zijn landen die er werkelijk alles aan gedaan hebben om in ieder geval qua outfit op het podium terecht te komen. Het ziet er allemaal feestelijk en kolderiek uit. In verschillende samenstellingen moeten er 10 partijen gespeeld worden.
Gedurende de dag is de verzorging van de inwendige mens wederom fantastisch geregeld. Aan het eind van de dag is er een heerlijk warm en koud buffet.
Er is een loterij, er wordt een quiz gehouden, ’s avonds is het groot feest, kortom: kosten noch moeite zijn gespaard om iedereen een gezellige en sportieve dag te bezorgen.
Namens Ierland wil ik iedereen bedanken die deze gezellige en sportieve dagen mogelijk hebben gemaakt!
En twintig jaar verder kom ik tot de enig juiste conclusie: ‘Het badwater is nog even warm als in 2003’!!!
Vrgr,
Jan